برائت به چه معناست؟ آیا برائت صرفا این است که ما در لفظ و زبان از دشمن خود اظهار تنفر کنیم حتی اگر آن اظهار زبانی به نفع دشمن تمام شود؟ گاهی برخی چنین تلقی متحجرانه ای دارند در حالی که شاید روح و ارزش برائت این باشد که در مقابل دشمن و ناخوشایند دشمن است از این رو اتفاقا در برخی موارد برائت این است که تو سکوت کنی و یا صلح کنی همان طور که علی ع بیست و پنج سال سکوت کرد. در این مدت چه بسا نقشه دشمن این بود که علی بر اساس حقش وارد صحنه شود و بدین وسیله او را نابود کنند و اثری از اسلام باقی نگذارند و حضرتش نقشه دشمن را فهمید و البته پیامبر هم به او اسرار را گفته بود و در نقطه مقابل این نقشه با سکوتش از دشمن برائت جست. صلح امام حسن ع هم این گونه بود اگر حضرتش قیام می کرد باز چهان اسلام دچار خسران عظیم می شد باز صلح حسنی علی رغم نقشه دشمن و نوعی برائت بود و نیز قیام نکردن امام حسین در ده سال اول امامتشان که مقارن با ده سال آخر عمر معاویه بود. این قیام نکردن هم ادامه صلح برادر بود و در نهایت قیام امام حسین ع روشن است که برائتی بود از سنخ دیگر از سنخ خون و شهادت. این خط سیر را تا زمان غیبت صغری و کبری می توان ادامه داد و در حال حاضر هم ما باید این گونه تحلیل و بینش سیاسی داشته باشیم. به فرض هم که قمه زدن اشکال شرعی نداشته باشد آیا الان قمه زدن خواست آمریکا و اسرائیل هست یا نه اگر هست با اجتناب از آن باید از دشمن تبری بجوئیم. هفته برائت روحانی نماهای لندن نشین مطلوب آمریکا و انگلیس و اسرائیل است یا هفته وحدت هر کدام مطلوب آنهاست اجتنابش مصداق برائت است. حمله به بقیع عامل وحشت اسرائیل است یا آزادی قدس؟ همان مصداق برائت است. نکته دیگر در باب برائت برائت عملی است ما گاهی شاید در لفظ و زبان زیارت عاشورا بخوانیم و مخالفین اهل بیت را هم لعن کنیم اما عملمان عمل همان دشمنان است. مثلا کسی که لعن می کند و خمس (سهم امام و سادات) را نمی دهد با غاصبین فدک شباهت ندارد؟ آنها هم مهم ترین سهم سادات در مهم ترین دوران را ندادند. آری نمی شود در نماز علی ع شرکت کرد و سر سفره معاویه هم نشست. به هر میزان که شرکت در نماز علی ع تو را از سفره معاویه دور کرد به همان میزان نمازت قبول شده است. ان الصلاه تنها عن الفحشا و المنکر. نماز و دیگر اعمال و شعائر دین باید در زندگی خودش را نشان دهد و الا ظاهری بی باطن و پوست بی مغز است.